Vlak voor de zomervakantie van 2018 kwam de vraag of ik op de locatie Wierden van de Passie informatica wilde geven. Ik werkte op deze school al enige tijd als invaldocent. Het werd een uitdaging die een directe link legde tussen mijn passie voor het onderwijs èn mijn ondernemerschap.
Informatica is een examenvak voor havo en vwo dat als zelfstandig vak in de onderbouw van het voortgezet onderwijs niet bestaat. Vanaf klas 4 kunnen de leerlingen het vak kiezen. Er is geen centraal examen; informatica wordt met een eindopdracht binnen het schoolexamen afgesloten maar telt wel als zelfstandig examenvak mee - en dus niet, zoals andere vakken zonder centraal examen, in het combinatiecijfer.
Het examenprogramm van informatica is heel breed en biedt veel mogelijkheden om keuzes te maken. Dit kan de docent doen voor alle leerlingen, maar je kunt ook de keuze aan de leerlingen laten. Dit is uniek voor het voortgezet onderwijs, maar past volgens mij helemaal bij de ontwikkelingen die onderwijs eigentijds èn van hoge kwaliteit maken.
Waarom biedt niet elke school informatica aan?
Ik heb ervoor gekozen om ook in het leerproces de leerlingen een actieve rol te geven. De ene leerling geniet van trial and error; de andere leerling wil graag directer aangestuurd worden. Daarom wordt klassikale instructie tot het minimum beperkt en verwacht ik van de leerlingen dat ze aan het eind van elke les formeel evalueren. Dat doen we natuurlijk met een webbased tool die we zelf ontwikkeld hebben.
Na twee jaar ben ik er al van overtuigd dat elke school een vak als informatica aan zou moeten bieden. Het daagt leerlingen uit om betrokken te zijn op het eigen leren. Als docent besteed ik vooral veel aandacht aan bewustwording van de manier waarop het meest optimaal geleerd wordt. (En als zij iets willen leren wat ik niet beheers, dan mag dat natuurlijk gewoon.)
Voor leerlingen is het overigens heus geen makkelijk vak! Vooral het gewicht dat ik communicatie geef, zowel schriftelijk als mondeling, zowel intern als extern, vinden ze best pittig.