Op 15 april volgde ik in het kader van mijn LOF-project "ICT leeft in ieder dorp" een verdiepende workshop over het thema "De leerling aan het stuur". Het is een enorm actueel thema: verantwoordelijkheid voor de leerling betekent toch automatisch ook zoiets als keuzevrijheid? Tijdens deze workshop dacht ik aan één van mijn leerlingen, een meisje in havo 5 dat ik Nederlands geef. Kort gezegd: als vakkenvuller ben je beter af.
Voor dat ik nu diverse leerlingen over mij heen krijg: ik weet dat ze geen vakkenvuller is en al best een lange tijd achter de kassa van de Jumbo in Wierden zit. Maar van een kassamedewerker verwacht de afdelingschef hetzelfde als van een vakkenvuller: de afspraken van de winkel ("regels") moeten exact uitgevoerd worden.
In het onderwijs hoor je regelmatig dat de leerling iets te zeggen moet hebben over het eigen werk. "Eigenaarschap" heet dat. Als de leerling zelf aan het stuur zit, zou niet alleen de motivatie toenemen, maar ook het leerrendement hoger worden. Ik weet dat er onderzoeken zijn die deze visie ondersteunen. En toch plaats ik nu een vraagteken!
Waarom gaan leerlingen na een dag vol keuzevrijheid - en stimulerende docenten die de motivatie onbegrensd aanwakkeren - , dan toch vakken vullen bij de Jumbo of de Albert Heijn - of een andere supermarkt? Daar staat de nieuwe voorraad voor hen klaar om vlot volgens de regels een plek in het schap te krijgen. Geen discussie graag over de manier waarop dat moet! Veel van mijn leerlingen draaien hun hand er niet voor om. Ze doen het gewoon en zijn vervolgens ook nog trots op de plek waar ze werken - ze zijn bijna boos als ik zeg voorkeur te hebben voor de blauwe boven de gele...
En eigenlijk verbaast mij dit niet. Veel pubers vinden het prima, bijna rustgevend, als ik onomwonden zeg: "Je maakt nu de opdrachten van die bladzijden. En de volgende 20 minuten is het helemaal stil." Ik heb er geen wetenschappelijke onderbouwing voor, maar alle leerlingen doen wat ik vraag en ik weet dat best veel leerlingen het prettig vinden: werken in stilte omdat het moet.
Daarom zeg ik: lof voor de vakkenvuller! Je een poosje schikken onder het regime van de chef die precies weet hoe alles in het schap moet staan, is zo vormend dat ik het elke leerling toewens!
Reageer!
Neem contact met mij op als je denkt dat ik over dit onderwerp iets voor jou of je bedrijf kan betekenen!